Meer avonturen uit Amerika!

Ja ik leef nog! Tijdje geen verslag geplaatst hier, en als je dan eenmaal zo ver achter loopt krijg je steeds minder zin om wat te typen. Nu op een regenachtige ochtend in Reno, Nevada (daar ben ik nu dus!) dan toch maar tijd om jullie weer eens op de hoogte te brengen.

Ik was gebleven bij mijn vertrek uit Sacramento, via trein ben ik naar Portland gereisd. Dit was een treinreis van zo'n 15 uur, afstanden hier zijn nou eenmaal groot! Zag er vantevoren wel enigszins tegen op, totdat ik in de trein kwam. Erg comfortable stoelen, met veel beenruimte! Ik kon m'n benen strekken en dan nog kwam ik maar net tegen de stoel van degene voor me aan. Mooi dus een paar uurtjes slaap kunnen pakken aan het begin van de reis, aangezien we om middernacht vertrokken. Het voordeel aan de trein is verder dat je ook nog eens wat rond kunt lopen om af en toe even de benen te strekken. Ik reisde samen met David, een man uit Portland die ik had leren kennen in het hostel in Sacramento. Hij kon me alles vertellen over elke boom, berg en rivier die we voorbij zagen komen. Het uitzicht was erg mooi! Uiteindelijk kwamen we tegen het einde van maandagmiddag aan in Portland. David vertelde me hoe ik het beste bij het hostel kon komen en we namen afscheid.

Het hostel gevonden, en al snel tot de conclusie gekomen dat je dit niet echt een hostel kon noemen; het was meer een appartement, met eigen keuken en badkamer, allen dan stonden er een aantal stapelbedden in. Hier ben ik uiteindelijk tot zaterdag (15 februari) gebleven.

Portland bleek een erg leuke stad te zijn! Had verwacht dat het vrij koud zou zijn, gezien de sneeuw die we zagen liggen tijdens de treinreis, en ook bij aankomst in Portland lag er nog sneeuw. Deze verdween echter al snel toen ik er was, tijdens de tijd dat ik er was, was het meestal zo'n 10 graden. Veel van de stad gezien in de paar dagen dat ik er was: had een weekpas gekocht voor de tram, waarmee ik makkelijk en snel heel de stad door kon.

Daarnaast heeft Portland een groot bos/natuurgebied naast de stad liggen. Op donderdag hier lekker doorheen gewandeld, tot ik plotseling bij de Oregon Zoo uit kwam. Leek me leuk om hier naar binnen te gaan, dus de rest van de middag me hier goed vermaakt! Hier heb ik trouwens ook mijn grootste Amerikaanse verslaving tot nu toe aan te danken. Gen McDonalds, Taco Bell of Dunkin' Donuts, maar rode M&M's. Die zag ik in een snoepautomaat en besloot die eens uit te proberen. Het bleken Peanutbutter M&M's te zijn; heerlijk! Waarom ik die in Nederland nooit eerder heb gezien vraag ik me nog steeds af.

Verder is Portland ook 's avonds een leuke stad: het is namelijk de stad met de meeste micro-bierbrouwerijen ter wereld, althans zo heb ik me laten vertellen. Met een Australier, Schot en Fransman die ik alledrie in het hostel had leren kennen dit dus maar eens aan den lijve gaan ondervinden. Onze eigen kroegentocht georganiseerd in downtown Portland, die uiteindelijk na verschillende kroegen werd afgesloten met het zingen van Oasis' Wonderwall in een goedkope karaokebar. Erg gezellig!

Zaterdagmiddag was het tijd om Portland te verlaten, en nog iets verder naar het noorden getrokken: met de bus naar Seattle! Na een busreis van zo'n 3,5 uur aangekomen, en naar het hostel gegaan. Dit ligt in de wijk Fremont, een kunstenaarswijk in het noorden van de stad. Erg gezellige wijk en een erg leuk hostel. Enige 'nadeel' aan het hostel: het ligt boven een Irish Pub, waarvan je het rumoer ook in het hostel nog kunt horen. Je kunt dan in de herrie erboven gaan zitten terwijl je niet kunt slapen, maar samen met 2 kamergenoten besloten dan ook maar de gezelligheid op te zoeken. Leuke eerste avond in Seattle, en Kevin (een van de kamergenoten) kon me als Native Seattler gelijk de must-sees van de stad vertellen.

De volgende dag werd er vanuit het hostel een rondleiding door downtown georganiseerd, waardoor ik een leuke eerste kennismaking met de stad kreeg. Hosteleigenaresse Mary wist erg veel van de stad en dit was dus een erg interessante rondleiding! Vanuit downtown ook voor het eerst de Space Needle (Seattle's Eiffeltoren) gezien, en als snel tot de conclusie gekomen dat ie veel minder indrukwekkend is als dat ie op foto's lijkt!

Verder is Seattle natuurlijk ook zeker een muziekstad, een van de redenen dat ik hier heen ging. Deze week onder andere de kroeg gezien waar Pearl Jam zijn eerste optredens deed, het huis van Kurt Cobain met de schuur waar hij zelfmoord pleegde en het bankje in het park waar hij altijd teksten schreef, en het standbeeld waar Soundgarden ' Black Hole Sun' op inspireerde. Op een regenachtige dag ook mezelf een hele dag vermaakt in het EMP-Museum (museum voor muziek, sci-fi en pop-cultuur).

Eigenlijk zou ik maar tot donderdag in Seattle blijven, maar in deze stad wou ik wel graag een concert meemaken. Op internet gezocht maar tot donderdag was er niet erg veel bijzonders. Op vrijdag echter zag ik dat Sun Kil Moon (!) een optreden zou geven, dus zonder twijfel nog 2 nachten bijgeboekt in het hostel en een kaartje gekocht. Concert vond plaats in het schitterende Neptune Theatre, en ondanks de problemen met het geluid was het een erg goed concert.

Zaterdag was het dan tijd om de stad weer te verlaten, en aangezien je vanuit Seattle niet veel noordelijker kunt, besloten weer naar het zuiden te gaan. Ik had al met bus, trein en vliegtuig gereisd, dus nu wou ik wat anders proberen: liften! Had dit nog nooit gedaan, maar leek me erg vet om te doen. Maar gewoon bij de oprit van de snelweg gaan staan met m'n duim omhoog, en maar vriendelijk lachen. Al binnen 20 minuten stopte een jongen die naar Portland moest: geluk! Met hem meegereden, hij kon me zelfs bij het hostel waaar ik die week ervoor al had verbleven afzetten. Erg succesvolle eerste keer liften dus.

Dit was goed bevallen, dus na een nacht in Portland de volgende ochtend maar weer hetzelfde gaan doen: duim omhoog en gaan! Had niet echt een bestemming in gedachte, iedereen die me ook maar iets zuidelijker kon brengen was welkom. Uiteindelijk via 5 verschillende ritten 250 mijl zuidelijker, in het zuiden van Oregon beland op een camping vlakbij de snelweg. Tentje opgezet en hier de nacht doorgebracht. De volgende ochtend (het is ondertussen maandagochtend 24 februari) al op tijd op om opnieuw te gaan liften, met nu als doel om Californie te bereiken. Na nog geen kwartier opgepikt door een man die helemaal richting Los Angeles moest, en ik mocht zo ver met hem meerijden als ik wou, wat een geluk! Besloten om tot Sacramento te gaan, omdat ik vanuit daar makkelijk naar het oosen kon komen. Na een rit van zo'n 6 uur hier aangekomen, hetzelfde hostel als eerder maar weer opgezocht en hier uiteindelijk 2 nachten gebleven om een beetje uit te rusten.

Na 3 dagen liften kan ik eigenlijk maar een ding concluderen: wat is dat ontzettend leuk om te doen! De combinatie van de spanning die je hebt als je aan de weg staat, de opluchting als er iemand stopt, de mensen die je leert kennen en de gesprekken die je tijdens de rit hebt maken het een hele leuke manier van reizen.

Vanuit Sacramento een plan gemaakt voor het vervolg van m'n reis. Ik was van plan om naar Lake Tahoe te gaan en hier te kamperen, maar uiteindelijk op het laatste moment dit toch uitgesteld, en eerst een bus gepakt naar Reno. Voor de eerste nacht was het enige hostel in Reno echter al volgeboekt, en dus werd het voor de eerste nacht een luxe hotel met casino! Reno wordt vaak ook wel omschreven als 'klein Las Vegas', dus dan heb je een klein beetje een idee. Doordat ze bij het hotel uitgaan van inkomsten vanuit het gokken was de kamerprijs echter nog steeds goed te doen!

Zonder te gokken me toch een middag en avond vermaakt in het zwembad, en me fascineren over de aparte wereld die zo'n casino is. Grappig dat er totaal geen ruiten zijn, waardoor je niet kan zien of het licht of donker is als je constant aan het gokken bent, er nergens klokken hangen zodat je niet weet hoe laat het is en er nergens bordjes naar de uitgang zijn te vinden, zodat je al snel vast zit in een doolhof van gokkasten. Dit alles om je maar achter de kasten te houden, erg grappig om te zien!

Heerlijk geslapen in m'n kingsize bed, uitgecheckt en me verplaatst naar het hostel. Het hostel ligt een kilometer of drie buiten de stad, het is eigenlijk een klein wijkje in de middle of nowhere, met naast het hotel een supermarktje, een tankstation, een kunstgalerij en een pub. Meer is het niet, maar dit zorgt wel voor een erg leuke sfeer.

Hier ben ik de afgelopen dagen gebleven, morgen ga ik weer verder. De plannen waren dus om naar Lake Tahoe te gaan, maar vandaag toch besloten om dit over te slaan en naar Yosemite National Park te gaan. Dit vind ik ook het leuke aan mijn reis, vooraf is niets gepland en ik beslis op het laatste moment waar ik heen ga. Bevalt erg goed zo!

Zo, nu zijn jullie weer helemaal up-to-date wat betreft mijn reis, als je het in ieder geval helemaal hebt kunnen lezen: het is een heel verhaal geworden! Hopelijk zal het volgende verslag niet zo lang op zich laten wachten.

Groetjes vanuit Reno!